DE KIP EN DE AREND, WANNEER STREK JIJ JOUW VLEUGELS UIT?

Er was eens een kleine jongen die een ei vond. Hij wist niet dat het een ei van een arend was en legde het ei in het warme nest van een kip die aan het broeden was. De eieren kwamen uit en tussen de kippenkuikens bevond zich ook het arendskuiken. Omdat dit Arendskuiken er geen idee van had dat er nog andere mogelijkheden bestonden, groeide hij op als kip. Hij krabde in de grond, pikte graankorrels, kakelde en sloeg onbeholpen met zijn vleugels. Op een zekere dag hoorde het arendsjong de machtige roep van een arend die hoog boven hem voorbijzweefde. "Wat is dat vroeg hij aan een kip die in de buurt stond." Dat is de arend, de koning der vogels. Hij hoort in de lucht thuis: wij horen hier, op aarde. Wij zijn kippen." De arend cirkelde nog eens rond en liet voor het laatst zijn roep horen. De jonge arend was echter weer overgegaan tot de orde van de kippendag: kakelen en graankorrels pikken. Hij leefde en stierf als een kip en reageerde nooit op de roepstem van de arend. Hij strekte niet één keer zijn vleugels in de vlucht. Om te kunnen uitgroeien tot wie of wat je zou kunnen zijn, is het nodig om actief op zoek te gaan naar jouw bijzondere kwaliteiten om in flow te raken. Kijk hier maar eens voor jouw inspiratie!

Klik hier voor het volledige blog